اخبار سیاسی

اگرچه دیدار رئیس‌جمهوری آمریکا از ریاض و برگزاری نشست مشترک با شورای همکاری خلیج‌فارس باعث دلگرمی شیوخ عرب از حمایت‌های واشنگتن در قبال امنیت آنها شد، اما اظهارات باراک اوباما در پایبندی تهران به تعهدات برجام و این مساله که عربستان باید همزیستی با رقیبش ایران را یاد بگیرد، باز هم زخمی بر دل ریش شاهزادگان سعودی زد. سفر اوباما به عربستان در شرایطی صورت گرفته که روابط دو کشور پس از توافق هسته‌ای غرب با ایران و اعلام برخی تلاش‌ها برای انتشار اسنادی مبنی بر دست داشتن عربستان در حوادث 11 سپتامبر به سردی گراییده است.



به گفته برخی تحلیلگران، استقبال نکردن پادشاه عربستان از باراک اوباما در فرودگاه ریاض و فرستادن امیر ریاض برای استقبال از او، تنش در روابط میان دو کشور و نارضایتی عربستان از آمریکا را آشکار کرده است. اگرچه کاخ سفید در اظهارنظری گفته است که تاخیر در فرود هواپیمای باراک اوباما باعث شده تا ملک سلمان نتواند برای استقبال حضور داشته باشد.اوباما در جریان سفر خود در ادامه نشست نه چندان مطلوب سال گذشته با سران شورای همکاری خلیج‌فارس در کمپ دیوید برگزار شد، روز پنج‌شنبه با سران شورای همکاری خلیج‌فارس در ریاض دیدار و نشست مشترکی برگزار کرد. در بیانیه مشترک پایانی شورا بر ضرورت حل سیاسی بحران سوریه بدون مشارکت رئیس‌جمهور این کشور و همکاری استراتژیک میان دو طرف با هدف به اصطلاح تقویت ثبات، امنیت‌ و شکوفایی در منطقه تاکید شد. همچنین در این بیانیه، جمهوری اسلامی ایران به حمایت از گروه‌های تروریستی در سوریه، یمن و بحرین متهم شد.در مورد سفر اوباما به ریاض و روابط آمریکا و اعراب به‌خصوص عربستان سعودی در این سفر دو سناریو مطرح شده است:

 

 

1- ترمیم روابط

به‌رغم وجود اختلافات میان آمریکا و عربستان سعودی، اما دو دولت توانسته‌اند عناصر همکاری را برای متعادل کردن پدیده‌های گریز از مرکز تعریف کرده و بر روابط راهبردی خود تاکید کنند. در دیدار رئیس‌جمهوری آمریکا با پادشاه عربستان که احتمالا آخرین سفر او به خاورمیانه در کسوت رئیس‌جمهوری آمریکا خواهد بود، اوباما تلاش کرد تا به متحدان منطقه‌ای واشنگتن اطمینان خاطر بدهد که ارتباط با آنها را قربانی بهبود رابطه با ایران نخواهد کرد. در سفر باراک اوباما به ریاض، واشنگتن بار دیگر تعهد خود را به حفظ امنیت متحدانش نشان داد و این جمله را که ما متوجه رفتارهای ایران در منطقه هستیم و آن را رصد می‌کنیم، برای شیوخ متمول عرب بر زبان راند.

همچنین در بیانیه پایانی نشست آمریکا و شورای همکاری خلیج‌فارس، طرفین بر ضرورت انجام گفت‌وگوهای گسترده برای حل درگیری‌های منطقه و تلاش مشترک در جهت کاهش بحران‌های منطقه‌ای تاکید کردند. سران عضو شورای همکاری در این بیانیه گفتند که از پیشرفتی که از زمان نشست اول آنها در کمپ دیوید در ماه مه 2015 ایجاد شده خرسند هستند و بر ضرورت حفظ دستاوردهای به‌وجود آمده تاکید دارند. برخی تحلیلگران معتقدند که هنوز آمریکا و متحدانش به یکدیگر نیاز دارند و این اختلافات نمی‌تواند جوهر این ارتباطات را تحت تاثیر قرار دهد. در همین زمینه بروس ریدل، کارشناس مرکز بروکینگز معتقد است: «با وجود همه این اختلاف‌ها، آمریکا و عربستان از یکدیگر چندان دور نخواهند شد. دو کشور هنوز به یکدیگر نیاز دارند. ملک سلمان و اوباما هنوز از حوزه‌های منافع مشترک برای بحث و گفت‌وگو برخوردارند.» همچنین یک مقام آمریکایی می‌گوید: اوباما در نشست خصوصی به ملک سلمان اطمینان خاطر داده که واشنگتن متحد ریاض باقی خواهد ماند.اما برخی دیگر معتقدند اگرچه در این نشست طرفین توانستند یک توافق نسبی را در حوزه‌های مختلف از جمله عراق، سوریه، ایران، یمن، فلسطین و دیگر موضوعات پیدا کنند، اما به دلیل اینکه اوباما تا چند ماه دیگر از سمت رئیس‌جمهوری آمریکا کنار خواهد رفت، این توافقات کلی نمی‌تواند اثر جدی و ملموسی را برای شیوخ عرب دربرداشته باشد. در واقع سفر اوباما به ریاض می‌تواند منتج به تاکید بر منافع مشترک در کنار اختلافات موجود شود؛ اما نمی‌تواند این رابطه را به دوران طلایی پیشین خود برگرداند.

 

 

2- تامین نشدن نظر اعراب

بر کسی پوشیده نیست که روابط عربستان سعودی و ایالات‌متحده آمریکا امروز در خط تنش و سوءتفاهم قرار گرفته است. در واقع از فردای حملات 11 سپتامبر و به‌خصوص با سقوط صدام و طالبان به‌عنوان دو دشمن ایران، ماه عسل 50 سال روابط دوستانه ریاض و واشنگتن به سر آمد و تا به امروز آمریکایی‌ها نه تنها دل متحد دیرینه خود را به دست نیاورده‌اند، بلکه بارها بر این زخم باز شده، نمک پاشیده‌اند. نمونه اخیر این تلاش‌ها به بررسی نقش عربستان در حملات 11 سپتامبر اشاره دارد که سعودی‌ها را بیش از اندازه نگران کرده است. برخی از نمایندگان کنگره درصدد تصویب طرحی هستند که نقش عربستان در حمایت از حملات 11 سپتامبر و قربانیان آنها را روشن‌تر می‌کند. این طرح ضمن محکومیت ریاض، این کشور را محکوم به پرداخت غرامت به قربانیان این حادثه می‌کند. این موضوع به قدری برای سعودی‌ها گران آمده که تهدید کرده‌اند در صورتی که این طرح تصویب شود، 750 میلیارد دلار از دارایی‌های خود را از بانک‌ها و موسسات مالی آمریکا بیرون خواهند کشید. در واقع در جریان سفر رئیس‌جمهوری آمریکا به ریاض، اوباما نه تنها انتقادات تند و تیزی را آن‌طور که ملک سلمان انتظار داشت علیه ایران به سخن بیاورد، به زبان نیاورد، بلکه در اظهاراتی که شبیه نصیحت و توصیه بود، عربستان را دعوت کردتا شیوه همزیستی با رقیب قدرتمندش را بپذیرد و یاد بگیرد. او همچنین از پایبندی تهران به تعهدات برجامی‌اش سخن راند.پیش‌تر اوباما در مصاحبه با نشریه آتلانتیک کشورهای متحد منطقه‌ای‌اش را کشورهایی «راحت‌طلب» توصیف کرده بود که می‌خواهند آمریکا را به جنگ‌هایی که منافع آمریکا در آنها نیست، بکشانند. بسیاری در عربستان سعودی و از آن جمله بعضی از اعضای خاندان حاکم عربستان، اظهارات اوباما را معطوف به کشور خودشان دیدند. رئیس‌جمهوری آمریکا در آن مصاحبه علاوه بر این گفته بود که عربستان سعودی باید بیاموزد تا در منطقه سهمی به ایران بدهد. مقامات آمریکایی می‌گویند رئیس‌جمهوری آمریکا اهمیت همزیستی مسالمت‌آمیز عربستان با ایران را به جای استفاده ریاض از قوای نظامی در درگیری‌های فرقه‌ای خاطرنشان کرده است.همچنین یک مقام مورد استناد بلومبرگ در همین زمینه می‌گوید در نشست خصوصی سران دو کشور درگیری‌های مختلف در منطقه، از جمله در سوریه، عراق، یمن و خاورمیانه مطرح شده که دو طرف بر سر برخی اقدامات و ابتکارات اختلاف‌نظرهایی داشته‌اند. همچنین اوباما و سلمان درباره حقوق بشر هم صحبت کرده‌اند و در بحث درباره نظام قضایی عربستان سعودی، جدی‌ترین اختلاف‌نظرها را داشته‌اند.از سوی دیگر، بن رودز، مشاور امنیت‌ملی کاخ سفید از جلسه خصوصی باراک اوباما و امیر کویت درباره ایران خبر داده و گفته است به نظر می‌رسد توافق‌هایی بین دو طرف در موردچگونگی تعامل و بهبود روابط با ایران صورت گرفته است.اختلاف دیگر بر سر خلع بشار اسد از قدرت است. عربستان خواهان تعهد جدی‌تر آمریکا به برکناری اسد از قدرت است. آنها بر این اعتقادند که جنگ داخلی سوریه تنها با برکناری اسد پایان خواهد یافت. اما رفتار آمریکا در 5 سال اخیر و تردیدهایی که در این خصوص نشان داده، سعودی‌ها را بیش از پیش از آمریکا ناامید کرده است.

 

 

دورنما

به‌نظر می‌رسد که تبیین این دو سناریو در کنار یکدیگر این موضوع را برجسته می‌سازد که انتظار روابط طلایی میان واشنگتن و ریاض از یکسو و گسست کامل از سوی دیگر عملا نمی‌تواند دارای پشتوانه منطقی باشد. به‌خصوص که همچنان سعودی‌ها به‌عنوان متحد خاورمیانه‌ای آمریکا در کناررژیم صهیونیستی نقش‌آفرینی می‌کنند. در مقطع کنونی و به دلیل یارگیری‌های عربستان علیه ایران که موج اول آن با حمله به سفارت و قطع روابط سیاسی آغاز شد و در موج دوم با گنجاندن 4 بند ضدایرانی در بیانیه پایانی سازمان همکاری اسلامی متجلی شد، سفر باراک اوباما می‌تواند این پشتوانه را برای سعودی‌ها ایجاد کند تا با دلگرمی بیشتری راهبرد مقابله‌جویانه خود علیه تهران را به پیش ببرند.

 

منبع دنیای اقتصاد

در حالی لغو تحریم‌ها نوید باز شدن فضای اقتصادی کشور و رقابتی شدن بازار خودرو به واسطه حضور شرکای جدید خودروسازی را می‌دهد که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان حاکمیت تفکر دولتی در صنعت خودرو به‌عنوان یکی از موانع اصلی توسعه این صنعت پس از لغو تحریم‌ها شناخته می‌شود. در حال حاضر هرچند سهام دو شرکت بزرگ خودروسازی کشور در ظاهر متعلق به بخش خصوصی است اما دولت را می‌توان به واسطه حضور گسترده در این شرکت‌ها سهامدار بزرگ این دو شرکت خواند. اینکه هر از گاهی با اوج گیری مشکلات نقدینگی تولیدکنندگان، نگاه‌هایی از دل این صنعت به حمایت‌های دولتی معطوف می‌شود نشأت گرفته از همین تفکر دولتی در شرکت‌های خودروساز است. حال به اعتقاد بسیاری از کارشناسان این حمایت‌ها و به دنبال آن تفکر دولتی در شرکت‌های خودروساز با توجه به لغو تحریم‌ها و حضور سرمایه‌گذاران خارجی و همچنین انتظاراتی که برای دگرگونی خودروسازی‌های کشور ایجاد شده به نظر ناهمگون است. چرا که مدیریت دولتی در خودرو مانع از شکل‌گیری رقابت در این صنعت می‌شود. اما حمایت‌ها از صنایع مختلف منحصر به کشور ما نیست و در همه جای دنیا دولت‌ها به انحای مختلف از تولیدکنندگان حمایت می‌کنند.



بنا به گفته کارشناسان حمایت دولت‌‌ها از صنعت خودرو در جهان یکی از سیاست‌های مقطعی و در عین حال رو به کاهش است اما صنعت خودرو ایران با عمر بیش از نیم قرن فعالیت همچنان به حمایت‌های دولت برای ادامه حیات خود نیازمند است. به این ترتیب کشورها برای حمایت از صنایع پیشران اقتصاد خود، حمایت‌های قانونی معینی را انجام می‌دهند که از جمله آنها می‌توان به حمایت‌های تعرفه‌ای در دو شکل موانع تعرفه‌ای و غیرتعرفه‌ای اشاره کرد. حتی اگر کشوری موانع تعرفه‌ای پایین‌تری نسبت به سایر کشورها داشته باشد، در موارد دیگر مانند موانع غیرتعرفه‌ای به صورت سختگیرانه عمل می‌کند تا خودروسازان داخلی، با اطمینان خاطر به فعالیت خود بپردازند. در ایران حمایت دولت از صنعت خودرو بیشتر در قالب تعرفه واردات و تسهیلات بانکی صورت می‌گیرد. به طوری که سقف تعرفه واردات خودرو 50درصد در نظر گرفته شده است. حال آنکه بسیاری از کارشناسان معتقدند کاهش تدریجی تعرفه واردات خودرو می‌تواند موجب افزایش رقابت در بازار خودروی ایران شود. اما دولت برای سرپاماندن زنجیره خودروسازی و تاکید بر سهم این صنعت در اشتغال کشور و تاثیر آن در رشد اقتصادی نه تنها از حمایت خود از این صنعت دست برنمی دارد بلکه به‌دلیل تصدی‌گری‌اش به حمایت‌های بی‌برنامه از این بخش نیز متهم می‌شود.

اما به دنبال اجرایی شدن برجام و لغو تحریم‌ها، از آنجا که دولت قصد دارد به سازمان تجارت جهانی بپیوندد، بحث کاهش پلکانی تعرفه واردات خودرو طی سال‌های آتی نیز مطرح است. از آنجا که تعرفه واردات یکی از حمایت‌های جدی دولت از صنعت خودرو به حساب می‌آید، این پرسش ایجاد می‌شود که آیا دولت قصد دارد، حمایت‌های خود از صنعت خودرو را کاهش دهد و به مرور آن را قطع کند؟ این سوال در حالی مطرح می‌شود که ضرورت تغییر عضویت ایران از ناظر به دائم در سازمان تجارت جهانی در اظهارنظرهای متعدد مسوولان تجاری و صنعتی کشور شنیده می‌شود؛ بنابراین کاهش حمایت دولت از این صنعت موضوعی اختیاری نیست و دولتمردان مجبور به کاهش حضور خود در صنعت خودرو هستند. برهمین اساس، کارشناسان معتقدند که دوره حمایت دولت از صنعت خودرو به سر آمده است و خودروسازان در روند آتی خود باید بدون حمایت دولت به فعالیت بپردازند.

 

 

حمایت نزولی

با وجود آنکه حمایت از صنایع پویا جزو ضروریاتی است که برخی از دولت‌ها بر آن اهتمام دارند، اما بسیاری بر این باورند که اگر حمایت‌های بی‌دریغ دولت از دو شرکت بزرگ خودروساز نبود، هم‌اکنون شاهد بازاری رقابتی در بخش خودرو بودیم و این صنعت به واسطه تشدید تحریم‌ها طی سال‌های گذشته آسیب جدی را متحمل نمی‌شد. به‌خصوص آنکه سياست‌های حمایتی در کشورهای مختلف براساس نوپا بودن صنعت صورت می‌گیرد و پس از این، حمایت‌ها روند نزولی را طی می‌کند. چنانچه بسیاری از صنایع بزرگ خودروسازی جهان نیز در ابتدا فعالیت خود را با حمایت دولت‌هایشان آغاز کردند اما این حمایت‌ها طي یک دوره زمانی و برنامه مشخص قطع شد. بنابراین کارشناسان تاکید دارند که رویكردهای حمایتي باید منسجم و تحت یک برنامه مدون، مشخص و از همه مهم‌تر موقت باشد، به گونه‌ای که برنامه کاهش تعرفه‌ها به شكل نزولي و با شيب مناسب طراحي شود و سپس طي یک برنامه زمان‌بندی شده حذف و در نهایت به رقابتي شدن بازار خودرو منجر شود. به‌خصوص آنکه در شرایط کنونی که تحریم‌ها علیه ایران لغو شده زمان مناسبی برای کاهش حمایت‌ها فراهم شده است. بهروز هادی زنوز، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» در این باره می‌گوید: با توجه به اینكه خودروسازی ایران از ابتدای تاسيس تاکنون از حمایت‌های شدید و جدی دولت برخوردار بوده، بنابراین حذف ناگهاني این حمایت‌ها ازجمله تعرفه واردات ممکن است به این صنعت ضربه بزند بنابراین طی یک دوره زمانی مشخص 5 تا 6 ساله و با برنامه مدون این حمایت‌ها باید از میان برداشته شود.

وی معتقد است که دیدگاه دولت نسبت به این صنعت باید تغییر کند. در این میان اما برخی کارشناسان معتقدند که به‌دلیل شرایط سیاسی و اقتصادی کشور حمایت‌های صورت گرفته نتوانسته مزیتی برای صنعت خودرو ایران ایجاد کند. ساسان قربانی، سخنگوی شورای سیاست‌گذاری خودرو با اشاره به اینکه حمایت‌ها از صنعت خودرو بیشتر در تعرفه واردات صورت گرفته است، می‌گوید: حمایت‌های دولت از صنعت خودرو مقطعی و تحت‌تاثیر شرایط نامساعد اقتصادی کشور بوده بنابراین نمی‌توان گفت که حمایت جدی صورت گرفته که در پسا تحریم ملزم به قطع این حمایت‌ها باشند. حسن‌کریمی‌سنجری، کارشناس خودرو نیز در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» با تایید اینکه دولت نگاه حمایتی به صنعت خودرو داشته است، می‌گوید: هرچند حمایت مستمر همواره در قالب تعرفه واردات بوده است اما درصورتی که مسوولان قصد داشته باشند حمایت خود را کاهش دهند باید طی یک دوره مشخص این کار را عملیاتی کنند. وی می‌افزاید: رفع این حمایت‌ها نیازمند استراتژی مشخص و مدونی از سوی دولت طی یک دوره معین است بنابراین زمانی این حمایت‌ها باید به‌صورت کامل قطع شود که فضای کسب‌وکار و اقتصاد کشور مناسب باشد.

ماجرا از روزی آغاز شد که نامزدهای هشتادوهشتمین دوره اهدای جوایز آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا معرفی شدند و در بین اسامی اعلام شده نشانی از چهره‌های رنگین پوست نبود. این ماجرا سبب شد تا سینماگران نسبت به این موضوع واکنش نشان دهند و این مراسم را تحریم کنند. در ابتدا  احساس می‌شد که این موج تحریم زودگذر است و ماندگاری زیادی نخواهد داشت اما هرچه زمان گذشت دامنه تحریم‌ها وسیع‌تر شد و در چند روز گذشته بازیگران و کارگردانان و سوپر استارهای سینمای جهان با اظهار نظرهای خود این موج را همراهی کردند و باعث شدند آکادمی در بیانیه‌ای به تغییر قوانین اهدای جوایز اسکار تن بدهد.




این البته برای اولین بار نیست که در فهرست اعلام شده نامزدها نامی از رنگین پوست‌ها دیده نمی‌شود، اما قطعا اولین بار است که حجم وسیعی از واکنش‌های منفی نسبت به آکادمی راه افتاده است. امسال برای دومین بار پیاپی تمام ۲۰ نامزد جوایز اسکار بازیگران سفیدپوست هستند. در دیگر بخش‌های اصلی نیز رنگین‌پوستان نادیده گرفته شده‌اند که این مساله اعتراض‌های بسیاری را به همراه داشته است. از ۳۰۵ فیلم واجد شرایط تنها چند فیلم ساخته کارگردانان رنگین‌پوست و تنها چند فیلم ساخته کارگردانان زن هستند.

موضع‌گیری برندگان اسکار
در همین رابطه روز گذشته چارلز رابرت ردفورد جونیور بازیگر، کارگردان، تهیه کننده و بازرگان آمریکایی برنده اسکار در کنفرانس خبری افتتاح جشنواره فیلم ساندنس درباره مساله کمبود تنوع نژادی میان نامزدهای اسکار سخن گفت.با وجودی که این چهره سرشناس سینمای جهان پیش از این اعلام کرده بود اظهار‌نظری درباره عدم حضور سیاه‌پوستان در میان نامزدهای اسکار امسال را ندارد اما سرانجام قفل سکوت را شکست و گفت تنوع از دل واژه‌ استقلال بیرون می‌آید. اگر شما ذهن مستقلی داشته باشید، کارها را به شیوه‌ای متفاوت از شیوه‌ مرسوم انجام خواهید داد.این بازیگر که بنیان‌گذار جشنواره ساندنس هم هست، در ادامه گفت که این جشنواره نقش وکیل مدافع را بازی نمی‌کند.از سویی دیگرچهره‌هایی همچون اسپایک لی و ویل اسمیت سینماگران برنده و نامزد اسکار در دوره‌های گذشته هم اعلام کرده‌اند که در هشتادوهشتمین دوره مراسم سالانه جوایز اسکار شرکت نخواهند کرد و دلیل این اقدام اعتراضی را نادیده گرفته شدن بازیگران توانمند سیاه‌پوست از سوی آکادمی علوم و هنرهای سینمایی دانسته‌اند. از سوی دیگر، کسانی مثل مایکل کین کارگردان برنده اسکار در دو دوره و شارلوت رمپلینگ بازیگر سرشناس انگلیسی نامزد اسکار هم گفتند بازیگرانی که نامزد نشدند به خاطر نژادشان کنار گذاشته نشدند، بلکه بازی‌شان استحقاق نامزدی اسکار نداشته است. شاید این حجم از واکنش‌ها به این خاطر شکل گرفته است که امسال برای دومین سال پیاپی هیچ نامزد سیاه پوستی میان 20 نامزد چهار رشته‌ اصلی بازیگری اسکار وجود ندارد، البته در این میان شارلوت رمپلینگ که در گفت‌وگو با شبکه رادیویی فرانسوی «اروپا 1» گفته بود متهم کردن اسکار به نژادپرستی و تحریم مراسم «نژادپرستی در حق سفیدپوستان» است، مجبور به توضیح درباره نظرات خود شد.

این بازیگر کهنه‌کار انگلیسی که امسال برای بازی در فیلم «45 سال» نامزد اسکار بهترین بازیگر زن نقش اول شده، در آن مصاحبه گفته بود: «شاید بازیگران سیاه‌پوست شایستگی نداشته‌اند به فهرست نهایی راه یابند.»او حالا به شبکه سی‌بی‌اس توضیح داده که حرف‌هایش دچار سوء تعبیر شده است: «منظور من فقط این بود که در یک دنیای آرمانی بازی هر بازیگری با فرصت برابر جهت دیده شدن و تقدیر مواجه می‌شود.»رمپلینگ می‌گوید که به اعتقاد او «تنوع در صنعت سینما موضوعی مهم است که باید به آن پرداخته شود.» و همچنین از تصمیم جدید آکادمی استقبال کرده است. آیس کیوب رپر و تهیه‌کننده «مستقیم از کامپتون» که در بخش بهترین فیلمنامه اوریجینال نامزد شده هم به بحث انتقاد از اسکار پیوست. آیس ‌کیوب تهیه‌کننده فیلم «مستقیم از کامپتون» درباره بایکوت اسکار و همچنین کنار گذاشته شدن فیلم بیوگرافیکی‌اش از بخش بهترین فیلم‌های سال اسکار صحبت کرد. او که در اپیزود روز جمعه «برنامه گراهام نورتون» شرکت کرده بود، در پاسخ به اینکه آیا هنوز هم قصد دارد در مراسم روز بیست و هشتم فوریه اسکار شرکت کند یا خیر، گفت: من که به هرحال هیچ وقت نمی‌رفتم. جایی را که هرگز نرفته‌اید نمی‌توانید بایکوت کنید.کیوب درباره موضوع به رسمیت نشناختن فیلم «مستقیم از کامپتون» در بخش بهترین فیلم اسکار گفت عصبانی بودن درباره چنین چیزی مثل این می‌ماند که به خاطر این گریه کنید که روی کیک‌تان تزیین نشده است.او گفت: ما فیلم‌ها را برای صنعت فیلم نمی‌سازیم. ما فیلم‌ها را برای طرفداران می‌سازیم، برای مردم. اگر صنعت فیلم هم به شما جایزه‌ای بدهد یا نه، یا از شما تقدیر کند یا نه، خوب است، اما چیزی نیست که رویش گیر کنید. ما از تمام سطوح برای این فیلم تقدیر شدیم.

عقب‌نشینی رسمی آکادمی اسکار
اگرچه ماجرای تحریم اسکار از هفته پیش کلید خورد، اما در روزهای اخیر به اوج رسید و حتی نگرانی‌هایی جدی را بین تصمیم‌سازان آکادمی به وجود آورد. به نظر می‌رسد فشار‌ها باعث شد تا روز جمعه شریل بون آیزاکس مدیر آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اعلام کند که آکادمی برنامه‌ای دارد که تنوع نژادی و جنسیتی در اعضای آکادمی را بیشتر می‌کند و تا سال 2020 تعداد زنان و اقلیت‌های آکادمی دوبرابر خواهد شد. چند ساعت بعد از این اظهار نظر خبر دیگری منتشر شد مبنی بر اینکه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی برای ایجاد تنوع نژادی در نامزدهای جوایز اسکار قوانینی جدید وضع کرده است.تحلیل این خبر یعنی اینکه انتقادهای صریح سینماگران و مساله تحریم این رویداد سینمایی از سوی چهره‌های سرشناس تا اندازه‌ای مدیران را زیر فشار قرار داد که مجبور شدند برای آرام‌سازی فضا قوانین خود را تغییر بدهند و بانی جوایز اسکار با انجام مجموعه‌ای تغییرات عمده در مورد رای‌گیری و عضوگیری موافقت کرد و در عین حال سه کرسی جدید به هیات‌رئیسه ۵۱ نفره خود اضافه کرد. تمام این اقدامات بخشی از هدف آکادمی برای دو برابر کردن تعداد اعضای زن و ایجاد تنوع نژادی در اعضای آکادمی تا سال ۲۰۲۰ است. این تغییرات در جلسه اضطراری پنج‌شنبه‌شب هیات‌رئیسه آکادمی تصویب شد و همچنین آکادمی آنها در همین شب با مقامات شبکه ای‌بی‌سی و نمایندگان کریس راک مجری رنگین‌پوست مراسم هشتادوهشتمین دوره جوایز اسکار دیدار کردند و در این دیدار تایید شد که راک ۲۸ فوریه (بامداد دوشنبه ۱۰ اسفند به ‌وقت ایران) مجری مراسم اسکار خواهد بود. این اتفاق در حالی افتاد که برخی سینماگران از راک خواسته بودند از اجرای مراسم صرف‌نظر کند. اگرچه راک هنوز به‌طور مستقیم به این مساله اشاره نکرده است، اما منابع نزدیک به راک می‌گویند او اعتقاد دارد اگر بماند بیشتر می‌تواند به حل مشکل کمک کند؛ چرا که جوایز آکادمی تماشاگران جهانی است.

افزایش فوری تنوع در هیات‌رئیسه
شریل بون آیزاکس، رئیس آکادمی گفت آکادمی قصد دارد پیشتاز باشد و منتظر اقدامات صنعت فیلمسازی نمی‌ماند. اقدامات جدید در مورد ترکیب هیات‌رئیسه و روند رای‌گیری تاثیر آنی خواهد داشت و آغازگر روند ایجاد تغییرات قابل‌ملاحظه در آرایش اعضای آکادمی خواهد بود.این اقدامات همچنین بر موقعیت رای دادن اعضای جدید و قدیمی تاثیر می‌گذارد. از سال ۲۰۱۶ هر عضو جدید آکادمی تا ۱۰ سال اجازه دارد در رای‌گیری برای انتخاب نامزدها و برندگان جوایز اسکار شرکت کند. اگر یک عضو در مدت ۱۰ سال همچنان در عرصه فیلم‌سازی فعال باشد، موقعیت رای دادن او تمدید می‌شود. به اضافه، اعضا بعد از سه دوره ۱۰ ساله یا در صورتی که نامزد دریافت جایزه آکادمی شوند، مادام‌العمر حق رای دادن خواهند داشت. این استانداردها عطف بماسبق شده و اعضای فعلی آکادمی را نیز شامل می‌شود. به عبارت دیگر، اگر یک عضو فعلی در ۱۰ سال گذشته فعال نبوده است، همچنان می‌تواند با داشتن دیگر معیارها برای رأی دادن واجد شرایط باشد. اگر یک عضو فعلی فعال شناخته نشود به موقعیت «ممتاز» منتقل می‌شود. اعضای «ممتاز» به جز حق رای دادن از تمام امکانات آکادمی استفاده خواهند کرد. این قانون از دوره بعدی جوایز اسکار اعمال خواهد شد.آکادمی همچنین برای افزایش فوری تنوع در هیات‌رئیسه، سه کرسی به هیات‌رئیسه خود اضافه کرد که به پیشنهاد رئیس آکادمی و با موافقت اعضای هیات‌رئیسه برای دوره‌های سه‌ساله نامزد می‌شوند. هیات‌رئیسه فعلی شامل ۵۱ نفر است.پس از انتشار بیانیه آکادمی در مورد ایجاد تغییرات جدید در مورد رای‌گیری و عضوگیری، تعدادی از اهالی هالیوود به این مساله واکنش نشان دادند. آوا دوورنی کارگردان فیلم «سلما» در توییتر از این اقدام به عنوان «یک قدم خوب در سفری طولانی و پیچیده برای مردم رنگین‌پوست و هنرمندان زن» یاد کرد.البته تغییر قوانین آکادمی، برای مراسم اسکار2016 اعمال نمی‌شود و باید در اسکار2017 منتظر اعمال تغییرات بود.

 

خبرگزاری رویترز به نقل از ترکی الفیصل، شاهزاده سعودی گفت که روز چهارشنبه گذشته با محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در یک دیدار محرمانه در حاشیه اجلاس جهانی اقتصاد داووس در سوئیس گفت‏وگو کرده است. براساس این گزارش حاضران در این دیدار مدعی شده‏اند که دو طرف در گفت‏وگوهایشان با یکدیگر مشاجره کرده‏اند. به ادعای این خبرگزاری وزیر امور خارجه ایران در یک کنفرانس خبری هرگونه دیدار با این شاهزاده پرنفوذ سعودی را تکذیب کرده است.

«سرتاج عزیز» مشاور امور خارجه نخست‌وزیر پاکستان در سفیر اخیر خود به عربستان سعودی و شرکت در اجلاس سازمان همکاری‌های اسلامی، عربستان سعودی را از نتایج سفر «نواز شریف» نخست‌وزیر پاکستان آگاه کرده و سرتاج عزیز با بیان اینکه ریاض آماده است برای انجام مذاکرات نماینده ویژه تعیین کند، گفت: به محض اینکه از طرف ایران و عربستان سعودی نمایندگان ویژه انتخاب شوند، اسلام‌آباد نیز نماینده ویژه خود را معرفی می‌کند. احتمال دارد اسلام آباد «اعزاز چودیی» دبیر کل امور خارجه را به‌عنوان نماینده ویژه خود تعیین کند.