برخلاف صندوق های مشترک یا تراست های سرمایه گذاری معمولی ، سرمایه گذاری نهادی سهام صندوق های بورسی را ایجاد می کند که بلوک مشخصی از اوراق بهادار را نزد صندوق بورسی سپرده گذاری کرده و در قبال آن ، تعداد ثابت و معینی از سهام صندوق را دریافت می کند.در مرحله بعد ، تمام این سهام یا مقداری از آن را در بورس به فروش می رساند . سرمایه گذار نهادی می تواند اوراق بهادار سپرده گذاری شده را از طریق بازخرید/ابطال همان تعداد سهام صندوق ، از صندوق بورسی  دریافت کند که بدین ترتیب ، یک معامله غیر نقدی صورت می گیرد. در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و تراست های سرمایه گذاری متداول، رویه متفاوتی وجود دارد .

صندوق­ سرمایه­ گذاری مشترک، نهادی است که منابع مالی را از مردم جمع­ آوری نموده و در سبد متنوعی از اوراق بهادار سرمایه­گذاری می­کند. اين صندوق‌ها با توجه به تعريف صورت گرفته در قانون بازار اوراق بهادار مصوب مجلس شوراي اسلامي در آذرماه 1384 و به عنوان جايگزين مناسبي براي سبدهاي مشاع ايجاد گرديده‌اند. با ايجاد صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري، سبدهاي مشاع- كه پيش از اين توسط تعدادي از كارگزاراني كه مجوز سبدگرداني از سازمان بورس و اوراق بهادار(سبا) دريافت نموده‌اند تشكيل شده‌بودند- به كار خود خاتمه دادند. براي مطلع شدن از چگونگي فعاليت و نظارت بر اين صندوق‌ها لازم است كه سرمايه‌گذاران با مطالعة دقيق اساسنامه و اميدنامة مربوطه با جزئيات آن آشنا شوند و با توجه به استراتژي‌ها و انتظارات خود از سرمايه‌گذاري در بورس اوراق بهادار در مورد خريد واحدهاي سرمايه‌گذاري اين صندوق‌ها تصميم مناسبي اتخاذ نمايند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، منابع مالی خود را از محل سرمایه‌گذاری تعداد زیادی سرمایه‌گذار تأمین كرده و آن‌ها را در سهام، اوراق قرضه، ابزارهای بازار پول یا دیگر اوراق بهادار سرمایه‌گذاری می‌كنند. این صندوق‌ها از تضمین سود برخوردار نیستند و بسته‌به بازدهی کسب‌شده، ارزش خالص روز دارایی‌ها افزایش یا کاهش پیدا می‌کنند.   
این صندوق‌ها مقاطع تقسیم سود ندارند، بنابراین هرزمان‌که سرمایه‌گذار بخواهد، می‌تواند از صندوق خارج شود. درصورت خروج از صندوق، وجهی معادل ارزش خالص روز دارایی‌ها، بسته‌به تعداد واحدهای خریداری‌شده به حساب سرمایه‌گذار پرداخت می‌شود.